Niet-farmacologische behandeling van hartfalen: implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) en cardiale-resynchronisatietherapie

- The non-pharmacological therapy of heart failure, in particular an implantable cardioverter defibrillator (ICD) and cardiac resynchronisation therapy or biventricular stimulation, improves symptoms and survival in patients with heart failure.

- An ICD is indicated in many patients with heart failure following cardiac arrest unless reversible causes are demonstrable.

- Selected patients with a left ventricular ejection fraction ≤ 35 due to either ischaemic (> 40 days after a myocardial infarction) or non-ischaemic cardiomyopathy are candidates for ICD implantation as the primary prevention of sudden cardiac death.

- Patients who continue to have severe symptoms despite maximal pharmacotherapy, with a left ventricular ejection fraction ≤ 35 and a wide QRS complex, are candidates for cardiac resynchronisation therapy to improve both symptoms and survival.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:2238-44

Samenvatting

- Niet-farmacologische behandeling van hartfalen, in het bijzonder een implanteerbare cardioverter-defibrillator (ICD) en cardiale-resynchronisatietherapie ofwel biventriculaire kamerstimulatie, verbetert symptomen en overleving bij patiënten met hartfalen.

- Na een eerdere hartstilstand is een ICD bij veel patiënten met hartfalen geïndiceerd, tenzij er reversibele oorzaken worden aangetoond.

- Geselecteerde patiënten met een linkerventrikelejectiefractie ≤ 35 op basis van ischemische (meer dan 40 dagen na myocardinfarct) of niet-ischemische cardiomyopathie komen in aanmerking voor ICD-implantatie als primaire preventie van acute hartdood.

- Patiënten die ondanks maximaal medicamenteuze therapie ernstige symptomen blijven houden, een linkerventrikelejectiefractie ≤ 35 en een breed QRS-complex hebben, komen in aanmerking voor cardiale-resynchronisatietherapie ter verbetering van symptomen en overleving.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:2238-44