Samenvatting
Bij patiënten bij wie de hartdood is ingetreden, is nierdonatie mogelijk volgens een specifieke procedure. Met behulp van een katheter die wordt ingebracht in de A. femoralis wordt in-situperfusie van de nieren verricht. Een nierdonatieprogramma met hartdode donoren (‘non-heartbeating donors’) roept ethische vragen op over de zorgvuldigheidseisen van de procedure: hoe wordt de dood vastgesteld bij donatie door een hartdode donor? Is een volledige scheiding van de behandel- en de donatieteams gegarandeerd? Is er voldoende aandacht voor de nabestaanden? Interfereert de procedure niet met de zorg voor een patiënt van wie wordt verwacht dat deze spoedig zal overlijden? Met de Commissie Ethiek in het Academisch Ziekenhuis Nijmegen is over deze vragen een discussie gevoerd, hetgeen heeft geresulteerd in een protocol voor donatie door hartdode donoren dat aan de door de commissie gestelde zorgvuldigheidseisen voldoet.
Reacties