Inleiding
Reeds lang is bekend dat anorganische en organische verbindingen van kwik toxisch kunnen zijn voor de mens. In relatie tot de toxische effecten worden de anorganische kwikverbindingen onderscheiden in metallisch kwik en een- en tweewaardige zouten, de organische in fenyl- en alkylkwikverbindingen. Het verschil in toxiciteit tussen deze organische kwikverbindingen hangt samen met hun doelorgaan. Het gevolg van acute en chronische blootstelling aan fenylkwikverbindingen is, evenals bij een dergelijke blootstelling aan kwikzouten, een beschadiging van de glomeruli en de tubuli van de nieren. Alkylkwikverbindingen zoals methylkwik zijn, evenals kwikdamp (metallisch kwik), vooral toxisch voor het centraal zenuwstelsel als gevolg van accumulatie van deze verbindingen in de hersenen. Ook de neurologische en psychische verschijnselen zijn gelijk aan die na blootstelling aan kwikdamp.
Fenylkwikverbindingen, zoals fenylmercuriacetaat, fenylmercurinitraat, fenylmercuriboraat en thiomersal, zijn of worden gebruikt als antiseptica en conserveringsmiddelen in oog- en neusdruppels, crèmes, vaccins en immunoglobuline-preparaten. Chronische blootstelling aan alkylkwikverbindingen, met…
Reacties