Vergadering gehouden op 20 april 1991 te Amsterdam
J.J.E. van Everdingen (Amsterdam), Protocollaire dermatologie en venereologie
Met de protocollering van de geneeskunde wordt beoogd de klinische geneeskunde een meer rationele basis te verschaffen en de kwaliteit van het medisch handelen te bevorderen. Daarbij gaat het in eerste instantie om werkprotocollen: de beschrijving van een gestandaardiseerde werkwijze, waarin wordt aangegeven hoe in een bepaalde situatie zou moeten worden gehandeld; een richttijn waaraan men het eigen handelen kan toetsen. Er zijn vele soorten protocollen: diagnostische versus therapeutische, mono- versus multidisciplinaire en lokale versus nationale protocollen.
Ook binnen de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie…
Reacties