Vergadering gehouden op 8 mei 1987 te Arnhem
B.Wouters (Apeldoorn), Slechtziendheid en hersenbeschadiging
Waar slechtziendheid gekoppeld is aan hersenbeschadiging blijkt motivatie voor revalidatie relatief minder opgebracht te worden dan bij alleen slechtziendheid het geval is. Ook wordt gestarte ‘visuele revalidatie’ relatief vaker door de revalidant voortijdig afgebroken. Het gaat daarbij met name om mensen met omvangrijk en (of) diffuus hersenletsel. Het werken met tastzin en gehoor vergt aanmerkelijk meer aandachtsconcentratie dan bij het zien vereist is. De nonvisuele waarneming is successief, waardoor de mens die erop aangewezen is meer afhankelijk wordt van het korte-termijngeheugen. Een andere essentiële functie is de…
Reacties