Nederlandse Vereniging van Artsen voor Revalidatie en Physische Geneeskunde

Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1988;132:232-4

Vergadering gehouden op 8 mei 1987 te Arnhem

B.Wouters (Apeldoorn), Slechtziendheid en hersenbeschadiging

Waar slechtziendheid gekoppeld is aan hersenbeschadiging blijkt motivatie voor revalidatie relatief minder opgebracht te worden dan bij alleen slechtziendheid het geval is. Ook wordt gestarte ‘visuele revalidatie’ relatief vaker door de revalidant voortijdig afgebroken. Het gaat daarbij met name om mensen met omvangrijk en (of) diffuus hersenletsel. Het werken met tastzin en gehoor vergt aanmerkelijk meer aandachtsconcentratie dan bij het zien vereist is. De nonvisuele waarneming is successief, waardoor de mens die erop aangewezen is meer afhankelijk wordt van het korte-termijngeheugen. Een andere essentiële functie is de…

Auteursinformatie

Nederlandse Vereniging van Artsen voor Revalidatie en Physische Geneeskunde, pa Revalidatiecentrum Het Roessingh, Postbus 310, 7500 AH Enschede.

Dr.J.de Vries, secretaris.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties