Vrijwel dagelijks rollen uitnodigingen voor nascholing de brievenbussen en mailboxen van huisartsen binnen. De onderwerpen zijn zeer divers, de omgeving waarin scholing plaatsvindt is soms erg aantrekkelijk en de punten voor accreditatie liggen voor het oprapen. Tientallen aanbieders zijn actief op de nascholingsmarkt en namen van vele experts passeren de revue als we de fraaie folders bestuderen. Maar gaat het steeds om kennis waarmee huisartsen sneller en veiliger correcte diagnoses kunnen stellen en goede behandelplannen kunnen formuleren?
In dit artikel verdiepen we ons in de complexiteit van diagnostiek in de huisartsenpraktijk en de rol van kennis. Deze kennis wordt bedreigd omdat de organisatie van de zorg verandert. Onze stelling is dat nascholing meer dan nu het geval is moet gaan over de diagnostiek van ernstige ziekten die niet mogen worden gemist in de eerste lijn, over ongewone presentaties van gewone ziekten, en over de rol van het ‘niet-pluis’-gevoel in het…
Artikelinformatie
Reacties