Het werken in de gezondheidszorg wordt gekenmerkt door wisselende werkschema’s, nachtdiensten en beschikbaarheiddiensten. De biologische klok van de mens kan zich daar niet voldoende aan aanpassen. Daardoor kunnen deze diensten leiden tot slaapgebrek en kan men tijdens de nachtdienst vermoeid en minder alert zijn.1
In industriële bedrijfstakken zoals de luchtvaart, kerncentrales en olie-industrie, is men het erover eens dat vermoeidheid en verminderde alertheid mogelijke oorzaken of bijdragende factoren zijn van fouten, met name tijdens de nachtdienst.2,3 De aard van het werk in deze bedrijfstakken is anders dan die in de zorg, maar verpleegkundigen en artsen kunnen tijdens een nachtdienst net zo goed problemen hebben met hun biologische klok.
Een fitte en alerte arts of verpleegkundige zal ’s nachts beter presteren dan een vermoeide collega. Om de fitheid en alertheid van medisch personeel te optimaliseren zou men een instrument kunnen ontwikkelen dat de individuele slaap, alertheid en vermoeidheid in…
Reacties