Multidisciplinaire aanpak van chronische rugpijn: werkhervatting na 3-4 jaar hetzelfde als na 6 maanden

To determine the results of a multidisciplinary programme for people with chronic back pain 3 to 4 years post-programme.

Design

Prospective cohort study.

Method

In 1996, 143 patients with chronic back pain had participated in an outpatients programme, of 4 weeks duration, at a Back AdviceCentre. A follow-up study took place 6 months post-programme. This involved 99 men and 44 women, who at the start of the programme had a mean age of 41.6 (SD: 8.5; range: 23-58) and had experienced back pain for a mean period of 46.3 months (SD: 36.3). In January/February 2000 the patients were contacted by telephone and completed questionnaires concerning their current work status, pain intensity, perceived disability and complaints. The same questionnaires had been completed at the start of the programme and 6 months post-programme. Differences across the three scores were tested in a multivariate test for repeated measurements.

Results

Data were obtained from 130 patients; 103 (79) persons were completely returned to work. The response was 92 (n = 130). As a result of back pain, 14 patients (11) could not work or worked reduced hours compared with the pre-morbid situation. (This percentage was 13 at 6 months post-programme.) A further 9 patients (7) could not work or worked reduced hours due to other health complaints. The average level of pain, disability and complaints was still lower (p < 0.001) than the pre-programme situation.

Conclusion

The percentage of people who permanently returned to work following the multidisciplinary approach to chronic back pain, remained stable over a period of 3 to 4 years. The results were comparable to those obtained at 6 months post-programme.

Samenvatting

Doel

Vaststellen van de resultaten van een multidisciplinair programma voor mensen met chronische rugpijn 3-4 jaar na afloop van dit programma.

Opzet

Prospectief cohortonderzoek.

Methode

143 patiënten met chronische rugpijn hadden meegedaan aan een poliklinisch programma van 4 weken in een Rug AdviesCentrum in 1996 en 6 maanden daarna aan een follow-uponderzoek: 99 mannen en 44 vrouwen, met bij aanvang van het programma een gemiddelde leeftijd van 41,6 jaar (SD: 8,5; uitersten: 23-58) en gemiddeld 46,3 maanden rugpijn (SD: 36,3). In januari en februari 2000 werden zij telefonisch en schriftelijk benaderd met vragen over de huidige werksituatie, pijnintensiteit, ervaren beperkingen en klachten. Dezelfde vragenlijsten werden gebruikt als bij aanvang van het programma en bij de follow-up na 6 maanden. Verschillen in scores tussen de 3 metingen werden geanalyseerd met een multivariate toets voor herhaalde metingen.

Resultaten

Van 130 patiënten werden gegevens verkregen; 103 (79) personen bleken volledig werkzaam te zijn. Vanwege rugklachten werkten 14 patiënten (11) in het geheel niet of minder uren dan vóór het verzuim. (Na 6 maanden follow-up was dit 13.) Daarnaast werkten 9 patiënten (7) niet of minder vanwege andere gezondheidsklachten. Het gemiddelde niveau van pijn, beperkingen en klachten was nog steeds lager (p < 0,001) dan bij aanvang van het programma.

Conclusie

Het percentage werkhervatting in aansluiting op de multidisciplinaire aanpak van chronische rugpijn was 3-4 jaar na het programma op hetzelfde niveau als 6 maanden na afloop ervan.