Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

MRSA-dragerschap in gezinnen van MRSA-patiënten

Onderzoek
Wim J.M. Niessen, Glen D. Mithoe, A.V.M. (Lieke) Möller, Jan Broer, Jan van der Have en Alewijn Ott
Glen D. Mithoe
A.V.M. (Lieke) Möller
Jan Broer
Jan van der Have
Alewijn Ott
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:A2276
Abstract
Abstract
Sluiten
MRSA carriership in families of MRSA patients

Objective

To determine how many family members of methicillin resistent Staphylococcus aureus (MRSA) patients were colonised with MRSA and how this colonisation developed over time.

Design

Descriptive, prospective.

Method

Two laboratories notified the Public Health Services of newly-diagnosed MRSA patients in three provinces of the Netherlands. These persons and their family members were screened for MRSA colonisation at baseline, after 3 to 4 months and after 6 to 12 months. No advice on medical intervention was given. Relevant medical interventions by general practitioners were registered.

Results

Nineteen index patients and their families were included. A total of 41% of the family members (n = 44) proved MRSA positive on at least one of the three tests. At second follow-up the proportion of colonised family members had decreased slightly from 32% to 27%; by the end of the study only a third of the index patients were still MRSA positive. Colonisation of index patients was more persistent if family members were colonised as well.

Conclusion

A large and changing number of family contacts of MRSA-positive patients were shown to be colonised over time, and sometimes in the longer term.

Samenvatting

Doel

Bepalen van kolonisatie met meticillineresistente Staphylococcus aureus (MRSA) in gezinnen van bekende MRSA-dragers, en het beloop daarvan in de tijd.

Opzet

Descriptief, prospectief.

Methode

Geïncludeerd werden bij 2 laboratoria de bij de GGD’s van Groningen, Friesland en Drenthe gemelde nieuw-gediagnosticeerde MRSA-dragers en hun huisgenoten. Bij het begin en na 3-4 maanden en 6-12 maanden werden deze personen onderzocht op MRSA-kolonisatie. Er werd geen advies gegeven over medische interventies. Relevante behandelingen door de huisarts werden wel geregistreerd.

Resultaten

19 indexpatiënten en hun gezin werden geïncludeerd. Van de 44 gezinscontacten bleek 41% op enig moment gekoloniseerd met MRSA. Het percentage gekoloniseerde gezinsleden daalde gedurende de onderzoeksperiode weinig: van 32% naar 27%, ook al was aan het eind van de studie nog slechts een derde van de indexpatiënten MRSA-positief. Persisterende kolonisatie van indexpatiënten kwam meer voor indien gezinsleden gekoloniseerd waren.

Conclusie

Bij MRSA-positieve patiënten bleek een groot en wisselend deel van de gezinscontacten in de loop van de tijd ook en soms langdurig gekoloniseerd.

Artikelinformatie

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:A2276
Vakgebied
Publieke gezondheidszorg
Microbiologie
Auteursinformatie

GGD Groningen, Groningen: drs. W.J.M. Niessen, arts Maatschappij en Gezondheid; dr. J. Broer, arts-epidemioloog.

Laboratorium voor Infectieziekten, Groningen: drs. G.D. Mithoe, dr. A.V.M. Möller en dr. A. Ott, artsen-microbiologen.

Contact drs. W.J.M. Niessen (wim.niessen@hvd.groningen.nl)

Verantwoording

Dr. Jan van Zeil, arts-microbioloog van Izore, Centrum voor Infectieziektenbestrijding Friesland, gaf commentaar op het manuscript.
Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: Centrum voor Infectieziektenbestrijding van het RIVM.
Aanvaard op 27 oktober 2010

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties