Moslimartsen en palliatieve sedatie

Islamitische artsen in Nederland richten zich op comfort bij patiënten in de laatste levensfase, ook als hiervoor palliatieve sedatie nodig is. Ondanks de religieuze bezwaren die een moslimarts persoonlijk kan hebben tegen palliatieve sedatie, beïnvloeden deze niet zijn of haar medisch handelen.

Dat geldt in ieder geval voor de 10 artsen met wie George Muishout en collega’s van de Universiteit van Amsterdam uitgebreide gesprekken voerden over palliatieve sedatie. (Supportive Care in Cancer. 2018; online 8 mei) Eerder werd in onder andere Medisch Contact geschreven dat palliatieve sedatie bij islamitische patiënten op religieuze bezwaren kon stuiten ( Medisch Contact. 2013; online 17 juli). Patiënten wilden bijvoorbeeld helder van geest voor God verschijnen, de geloofsbelijdenis uitspreken op het moment van overlijden, of zij waren bang dat palliatieve sedatie de levensduur zou verkorten. Muishout en collega’s vroegen zich af hoe moslimartsen hun positie bepalen tussen hun religieuze overtuiging en de heersende medische normen.

De onderzoekers spraken met huisartsen, een geriater, een SEH-arts, een anesthesioloog en internisten, neurologen en huisartsen in opleiding, de meesten dertigers en veertigers. Het helder van geest voor God verschijnen gold voor sommigen als ideaal, maar het verlichten van pijn en lijden woog zwaarder. De meeste artsen zagen dit laatste als een religieuze plicht. Ze dachten verschillend over de vraag of palliatieve sedatie het leven bekort, maar vonden wel allemaal dat het verlichten van het lijden opwoog tegen het mogelijk bespoedigen van de dood. Al met al concludeerden Muishout en collegae dat de moslimartsen efficiënte strategieën hebben gevonden om moreel en professioneel met palliatieve sedatie om te gaan.