Samenvatting
- Chronische vermoeidheid is een symptoom van aandoeningen zoals kanker, multiple sclerose, de ziekte van Parkinson en cerebrovasculaire aandoeningen. Vermoeidheid komt ook voor als klacht bij mensen zonder een aanwijsbare ziekte. Als aan bepaalde criteria is voldaan spreekt men in dergelijke gevallen van het chronische-vermoeidheidssyndroom.
- Ervaren vermoeidheid is een multidimensioneel begrip met zowel fysiologische als psychologische dimensies. Voor het meten van ervaren vermoeidheid in de dagelijkse klinische praktijk is de ‘Verkorte vermoeidheidsvragenlijst’ bestaande uit 4 vragen een instrument met een goede betrouwbaarheid en validiteit.
- Binnen de groep van patiënten met neuromusculaire aandoeningen is vermoeidheid beschreven bij patiënten met het postpoliosyndroom, myasthenia gravis, en het Guillain-Barré-syndroom. Het percentage patiënten met neuromusculaire aandoeningen dat ernstige vermoeidheid ervaart (64), is vergelijkbaar met dat onder patiënten met multiple sclerose, een aandoening waarbij vermoeidheid een bekende klacht is.
- Nu betrouwbare psychologische en klinisch-neurofysiologische technieken ter beschikking staan, kan een multidisciplinaire bestudering van vermoeidheid bij patiënten met goed gedefinieerde neuromusculaire aandoeningen bijdragen aan inzicht in de pathofysiologie van chronische vermoeidheid, met als uiteindelijk doel de ontwikkeling van behandelingsmogelijkheden voor vermoeidheid bij patiënten met neuromusculaire aandoeningen.
Reacties