Minder stuitbevallingen na invoering van beleidsprotocol voor versie

Aim

To investigate the effect of implementation of a number of process policy guidelines (protocol), on the success rate of external cephalic version (ECV) for breech presentation.

Design

Prospective study.

Methods

During a 3-year period (2004-2006) a standardized protocol for an ECV consultation was developed, evaluated and adapted. After implementing this modified protocol as ‘process policy guidelines’, the effect on the rate of successful ECV was prospectively evaluated during the period 1 January 2007-31 July 2008. Success was defined as cephalic presentation (ultrasound) immediately after ECV. A secondary outcome measure was the elective caesarean section rate for breech presentation.Results The rate of successful ECV increased significantly from 47% (110/236 pregnant women) in the period January 2004-December 2006 to 61% (85/139, p = 0.006) in the period January 2007-July 2008. Patient characteristics were similar in both groups, with the exception of 2 subgroups of term of version. The increase was preferentially found in nulliparous and multiparous women with frank breech. Nulliparity, frank breech, anterior placenta and low birth weight were associated with a lower success rate of ECV. The term of pregnancy at which ECV was performed did not seem to affect the success rate. Implementing the process policy guidelines increased the number of cephalic presentations at delivery and decreased the rate of elective caesarean sections for breech presentation from 39% to 27% (p = 0.03). The number needed to treat to prevent 1 elective caesarean section by ECV according to the process policy guidelines was 8.

Conclusion

After implementation of the process policy guidelines, the success rate of ECV increased considerably. The rate of elective caesarean section for breech presentation declined. These findings are in favour of establishing specialized ECV centres in the Netherlands.

Samenvatting

Doel

Het effect onderzoeken van het doorvoeren van een aantal procesmatige beleidsregels, het zogenaamde procesprotocol, op het succespercentage van externe versie bij stuitligging.

Opzet

Prospectief onderzoek.

Methode

Gedurende een periode van 3 jaar (2004-2006) werd een standaardprotocol voor een spreekuur voor uitwendige versie ontwikkeld, getoetst en aangepast. Vervolgens werd na invoering van het procesprotocol het effect ervan op het percentage succesvolle versies prospectief gevolgd gedurende de periode 1 januari 2007-31 juli 2008. Een versie werd als succesvol gedefinieerd als direct na de poging echoscopisch een hoofdligging werd aangetoond. Secundaire uitkomstmaat was een mogelijke verandering van het aantal primaire sectio’s bij stuitligging.

Resultaten

Het succespercentage van uitwendige versie was in de periode januari 2007-juli 2008 significant hoger dan in de periode januari 2004-december 2006, namelijk 61% (85/139 zwangeren) versus 47% (110/236; p = 0,006). De patiëntkarakteristieken waren in beide groepen gelijk, met uitzondering van 2 subgroepen bij de termijn van versie. De stijging was vooral aantoonbaar bij nulliparae en multiparae met een onvolkomen stuitligging. Nullipariteit, onvolkomen stuitligging, placenta anterior en laag geboortegewicht van de baby waren gerelateerd aan een lagere succeskans bij versie. De termijn waarbij de versie plaatsvond bleek niet van invloed te zijn op het succespercentage. Na invoering van een procesprotocol steeg het aantal hoofdliggingen bij de partus en daalde het aantal primaire keizersneden voor stuitligging van 39 naar 27% (p = 0,03). Het ‘number needed to treat’ om 1 sectio te voorkomen door middel van uitwendige versie volgens het procesprotocol, bedroeg 8.

Conclusie

Na invoering van een procesprotocol vond een aanzienlijke toename plaats van het succespercentage van uitwendige versie. Hierdoor daalde het aantal primaire sectio’s wegens stuitligging verder. Deze bevindingen pleiten voor het oprichten van verschillende, in uitwendige versie gespecialiseerde centra in Nederland.