Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Ervaringen en resultaten van de eerste 2 jaar na implementatie

Milde therapeutische hypothermie na reanimatie

Onderzoek
Lenneke E.M. Haas
David H.T. Tjan
Arthur R.H. van Zanten
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B315
Abstract
Abstract
Sluiten
Mild therapeutic hypothermia following resuscitation; experience and results in the first two years after introduction

Objective

To describe the results of mild therapeutic hypothermia (MTH) following resuscitation in the ‘Gelderse Vallei’ hospital, Ede, the Netherlands.

Design

Descriptive, retrospective.

Method

Patient data was collected from patients who had undergone MTH during the first two years following introduction of this treatment in the intensive care department of the ‘Gelderse Vallei’ hospital, Ede. Information used in the description included patient characteristics, heart arrest type (ventricular fibrillation or other arrhythmias), place of onset (in hospital or elsewhere), resuscitation data, side effects of the treatment, mortality and neurological outcome.

Results

67 patients were treated with MTH in the period April 2005 to July 2007. The hospital mortality rate within this group was 81%. The mortality rate in the subgroup presenting with ventricular fibrillation as initial arrhythmia was 76%, compared with 89% in the subgroup with other arrhythmias. The mortality rate of patients who were resuscitated outside the hospital was comparable with that for patients resuscitated in hospital (80% versus 83%).

Patients who could be discharged from hospital had a good neurological outcome (average Cerebral Performance Category score 1.9; 95%-CI: 1.6-2.2).

The most important complications during MTH were electrolyte imbalances and ventilator associated pneumonia.

Conclusion

The introduction of MTH in the intensive care department of the “Gelderse Vallei” has taken place without major problems. Although the mortality rate following cardiopulmonary resuscitation was relatively high, the neurological outcome in those patients who were discharged from hospital alive was good

Samenvatting

Doel

Beschrijven van de resultaten in het Ziekenhuis Gelderse Vallei te Ede van milde therapeutische hypothermie (MTH) na reanimatie.

Opzet

Beschrijvend, retrospectief.

Methode

Gegevens werden verzameld over de patiënten die MTH hadden ondergaan in de eerste 2 jaar na implementatie van deze behandeling op de intensivecareafdeling (ic) van het Ziekenhuis Gelderse Vallei, Ede. Voor de beschrijving gebruikten wij de patiëntenkenmerken, de aard van de hartstilstand (ventrikelfibrilleren of een andere ritmestoornis), plaats waar de patiënt de hartstilstand had gekregen (binnen of buiten het ziekenhuis), reanimatiegegevens, bijwerkingen van de behandeling, de sterfte en de neurologische uitkomsten.

Resultaten

Gedurende de periode van april 2005-juli 2007 werden 67 patiënten behandeld met MTH. De ziekenhuissterfte van deze groep patiënten bedroeg 81%. In de subgroep met ventrikelfibrilleren als initieel hartritme was de sterfte 76%, in de subgroep met een ander hartritme 89%. De sterfte onder de patiënten die buiten het ziekenhuis werden gereanimeerd, was vergelijkbaar met die onder de patiënten die in het ziekenhuis waren gereanimeerd (80 versus 83%). De patiënten die uit het ziekenhuis konden worden ontslagen, hadden een goede neurologische uitkomst (gemiddelde 'Pittsburg cerebral performance category'-score: 1,9; 95%-BI: 1,6-2,2).

De belangrijkste complicaties tijdens MTH waren elektrolytstoornissen en beademingspneumonie.

Conclusie

De implementatie van MTH op de ic van het Ziekenhuis Gelderse Vallei is zonder grote problemen verlopen. Hoewel de sterfte onder patiënten na reanimatie relatief hoog was, hadden de patiënten die uiteindelijk levend het ziekenhuis verlieten een goede neurologische uitkomst.

Artikelinformatie

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B315
Vakgebied
IC-geneeskunde
Hart en vaten
Anesthesiologie en pijn
Auteursinformatie

Ziekenhuis Gelderse Vallei, afd. Intensive Care, Ede.

Drs. L.E.M. Haas, arts in opleiding tot internist-intensivist (thans: Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam); drs. D.H.T. Tjan, anesthesioloog-intensivist; drs. A.R.H. van Zanten, internist-intensivist.

Contact drs. D.H.T. Tjan (tjand@zgv.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 5 januari 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties