Middelen tegen diarree

J.W.M. van der Meer
C.B.H.W. Lamers
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:476-9

Inleiding

Diarree – dat wil zeggen dunne ontlasting meestal gepaard gaande met een verhoogde defecatiefrequentie – is zowel kwantitatief als kwalitatief een belangrijk medisch probleem, in ernst variërend van licht ongerief tot levenbedreigende ziekte. In de pathogenese spelen intestinale secretie, osmotische retentie van water en elektrolyten in het darmlumen en verhoogde darmmotiliteit, afhankelijk van de oorzaak, de belangrijkste rol. Vaak komen deze pathogenetische mechanismen naast elkaar voor.

Diarree kan zich als een acuut of als een chronisch probleem voordoen. Bij een patiënt met acute diarree zal men zich moeten afvragen of het om een infectieuze, dan wel om een niet-infectieuze…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Postbus 9600, 2300 RC Leiden.

Afd. Infectieziekten: dr.J.W.M.van der Meer, internist.

Afd. Maag-, darm- en leverziekten: prof.dr.C.B.H.W.Lamers, gastro-enteroloog.

Contact dr.J.W.M.van der Meer

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties