Met sirolimus gecoate stents in kleine coronairvaten geven aanzienlijk minder restenose en zijn zeer kosteneffectief

Percutane coronaire interventie (PCI) van relatief kleine kransslagaders, al dan niet met stentimplantatie, heeft een grote kans op het terugkeren van de vernauwing (restenose), tot wel 50. In diverse onderzoeken verminderen stents die gecoat zijn met proliferatieremmende stoffen, zoals sirolimus of paclitaxel, restenose in grotere kransslagaders aanzienlijk.

In het gerandomiseerde onderzoek van Ardissino et al. werd een vergelijking gemaakt tussen identieke stents met en zonder sirolimuscoating in kleinere kransslagaders (1 Het primaire doel was het aantonen van reductie van angiografische restenose. Er werden 257 patiënten gerandomiseerd. Uiteindelijk werden 236 patiënten geanalyseerd. Er was uitval doordat geen onderzoeksstent kon worden geplaatst (4 gevallen) en/of door het ontbreken van follow-upangiografie (21 gevallen). De gemiddelde diameter van het referentievat was 2,22 in de groep met coating versus 2,17 mm in de groep zonder coating. De gemiddelde stentdiameter was 2,5 mm (gecoat) versus 2,47 mm (ongecoat). De gemiddelde lengte van de met sirolimus gecoate stent was 17,0 mm versus 14,7 mm bij de ongecoate stent (p  50 vernauwing) was 9,8 in de sirolimusstentgroep versus 53,1 in de ongecoate-stentgroep (p

Deze aanzienlijke afname van de kans op restenose in kleinere kransslagaders komt overeen met de bevindingen in eerdere onderzoeken met ‘drug-eluting’ stents in andere patiëntencategorieën, zoals bij grotere kransslagaders, bij lange vernauwingen en bij diabetes mellitus. De afname van het aantal reïnterventies leidt tot een veilige en kosteneffectieve behandeling van vele patiënten met coronairlijden. Het volledig vergoeden van relatief kostbare drug-eluting stents door ziektekostenverzekeraars (hetgeen nu niet het geval is) kan dus uiteindelijk een flinke kostenbesparing opleveren.