De films van Magnus en Rademaker (1908-1940) die wij recent ontdekten, blijken zwijgende films met summiere tussentitels. Voor achtergrondinformatie moesten we op zoek naar gepubliceerd werk van beide fysiologen. Behalve in boeken en artikelen vonden we materiaal in de dagboeken van Magnus, zoals te vinden in zijn biografie. Magnus legde zijn observaties vast in films en nam die als bewijs mee naar congressen om er collega’s mee te overtuigen.
Het 8e Internationale Congres voor Fysiologie in Wenen (1910) is hiervan een voorbeeld; wij lezen daarover in Magnus’ dagboeken. Hij blijkt behalve een groot fysioloog, ook een gewoon mens te zijn…
Reacties