Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar
Een goede investering?

Met de huisarts in gesprek over het oncologische behandelbesluit

Opinie
Inge Henselmans
Danique W. Bos
Hanneke W.M. van Laarhoven
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D5973
Abstract
Abstract
Sluiten
A conversation with the general practitioner about cancer treatment decisions: a wise investment?

Although oncologists have expert knowledge about cancer and its treatment and make final treatment choices with patients, general practitioners are well positioned to enhance optimal involvement of patients and ensure decisions that match with patients’ values and preferences. We comment on the findings of the trial of Perfors and colleagues (2020), in which they evaluated the effect of a Time Out consultation with the general practitioner between a cancer diagnosis and the treatment decision on perceived shared decision making. Although the trial did not go according to plan, the findings nevertheless offer interesting food for thought. We argue that involvement of the general practitioner may not be necessary before each decision and not for each patient with cancer, yet overall may prove valuable for patient-centered care on the short and the long term.

Conflict of interest and financial support: potential conflicts of interest have been reported for this article. ICMJE forms provided by the authors are available online along with the full text of this article.

Is het zinvol om patiënten die van de specialist horen dat ze kanker hebben, daarna met de huisarts te laten praten? Je zou zeggen van wel, maar onderzoek hiernaar gaf geen eenduidig antwoord. Toch zijn er redenen om zo’n gesprek aan te moedigen.

Veel mensen die de diagnose ‘kanker’ krijgen, hebben daarna behoefte aan contact met de huisarts, onder andere om de behandelkeuze te bespreken, aldus een recente enquête van de Nederlandse Federatie van Kankerpatiëntenorganisaties.1 Ook het Nederlands Huisartsen Genootschap ziet een dergelijke rol voor de huisarts weggelegd.2 De huisarts kent de patiënt, zijn geschiedenis en sociale omgeving beter dan de medisch specialist, en kan als generalist wellicht op een andere manier met de patiënt in gesprek gaan over de best passende behandeling.

Zo dachten ook de Nederlandse onderzoeker Perfors en haar collega’s.3 Zij onderzochten het effect van een time-out-consult als onderdeel van gestructureerde nazorg door de huisarts bij patiënten die de diagnose ‘kanker’ hadden gekregen, zoals elders in het NTvG kort staat beschreven.4 In een RCT in de curatieve setting kregen patiënten standaard oncologische zorg, of werd hun gevraagd een afspraak te maken met de huisarts. De bedoeling…

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D5973
Vakgebied
Huisartsgeneeskunde
Kanker
Auteursinformatie

Amsterdam UMC, Amsterdam. Afd. Medische Psychologie: dr. I. Henselmans, psycholoog (tevens: afd. Huisartsgeneeskunde); D.W. Bos, MSc, gezondheidswetenschapper. Afd. Medische Oncologie: prof.dr. H.W.M. van Laarhoven, medisch oncoloog.

Contact I. Henselmans (I.Henselmans@amsterdamumc.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: er zijn mogelijke belangen gemeld bij dit artikel. ICMJE-formulieren met de belangenverklaring van de auteurs zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Auteur Belangenverstrengeling
Inge Henselmans ICMJE-formulier
Danique W. Bos ICMJE-formulier
Hanneke W.M. van Laarhoven ICMJE-formulier
Gerelateerd
Time-out-consult bij de behandelkeuze na kankerdiagnose
Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Huisartsgeneeskunde
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Het zou goed zijn dat het time-out consult bij de huisarts na een oncologische diagnose standaard zou worden ingevoerd. De onderzoeken laten hierbij, voorspelbaar, zien dat de grootste meerwaarde hier te winnen is bij de ernstige/terminale oncologie. Dus vaak bij ouderen en kwetsbaren. In deze groep is het nog al eens een afweging van wel of niet behandelen. Ervaring laat zien dat met ouderen met ernstige oncologie (bv longca) na de zogenaamde "diagnosestraat" in een dag weten wat er aan de hand is en bijna gegarandeerd met een "kuur" thuiskomen zonder dat ze over de consequenties goed hebben nagedacht. Bij nader doorspreken met hun naasten of huisarts kiezen mensen vaak toch nog voor geen verdere behandeling afwegende het medicaliseren van de laatste maanden/weken of nog een goede tijd hebben en dan te stoppen met het leven. De impuls vanuit het ziekenhuis handelen/doen is in die zin anders dan de huisarts die de patient benadert vanuit het gehele levensbeeld van de laatste fase van het leven. Hier is veel winst te behalen. Dus verplicht time-out: doen, maar wel bij bepaalde doelgroep.

Han Mulder, huisarts