De regen valt gestaag uit een loodgrijze lucht. Ik moet de koplampen van de auto aandoen, terwijl het toch al middag is. Deprimerend. Gelukkig werk ik in een goed verlichte sector – ‘hoe meer licht, hoe beter zicht’ – en in het verpleeghuis waar ik nu moet zijn, heeft men dit adagium ook helemaal begrepen. Alle verlichting is in stelling gebracht om het deprimerende donkergrijs te bestrijden. Vandaag drinken de dames geen koffie in de softfocusstralen van de staande lamp en doen de heren geen dutje in een schemerige huiskamer. De tl-buis is hier aan de macht. Stuitend wit licht…
Mensonwaardig?
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2010;154:B617
Reacties