Ménage à trois

We doen het al jaren zo. Best gezellig, dat huishouden van mens, markt en overheid. Het leverde welvaart, goede gezondheid en veiligheid voor velen op. Maar wel steeds schever verdeeld. Staatssecretaris Paul Blokhuis heeft geprobeerd hier iets tegen te doen met een suikertaks. Het mislukte jammerlijk door de suikerlobby. Zijn opvolger op Volksgezondheid Maarten van Ooijen moet de suikertaks redden in een gevecht met Ingrid Thijssen (VNO-NCW), maar heeft steun van kritische burgers als Asha ten Broeke. Zij stelt terecht dat ons prehistorische brein het zonder overheidshulp altijd zal afleggen tegen de uitgekookte marketing van brancheorganisaties.

In zijn coverartikel (D6669) beschrijft Luc Hagenaars hoe effectief een suikertaks is met overtuigend bewijs uit landen als Portugal, Frankrijk, en Engeland. Het vereist wel een prijsverhoging van minimaal 20%. Voor Nederland vraagt dat een suikerrevolutie. Maar zelfs de Franse lekkerbekken is het gelukt. Ze zagen dat geluk zich effectiever over de wereld laat bezorgen via de suikertaks dan via de mondiale happiness-campagne van Coca-Cola.

‘Ons brein zal het altijd afleggen tegen uitgekookte marketing’

Helaas loopt Nederland ook achter in de overmatige bezorgdheid over lage bloedsuikers. Internist-endocrinoloog Eekhoff en haar piloot-patiënten betogen al lang dat vliegen onder insulinebehandeling veilig kan (D6488). Grote studies lieten immers zien dat vliegen met insuline veilig is onder moderne bloedsuikermonitoring en een strak protocol. Er vonden geen ongelukken plaats door hypo’s. Toch mag een Nederlandse piloot wel vanuit Londen de wereld rondvliegen, maar niet vanuit Amsterdam…. Wie doorbreekt de impasse in deze driehoek?

Nog spannender dan deze onterechte angst voor lage bloedsuikers wordt het als je patiënt een extreem laag Hb heeft van 1,4 mmol/l, maar geen bloedtransfusie wil (D6391). De arts-patiëntrelatie blijkt dan toch een driehoek, waarin de gemeenschap waartoe iemand wil behoren de behandeling bepaalt. Hoe ga je daarmee om als arts?

We kunnen als arts doorgaans goed uit de voeten met de een-op-eenrelatie, maar het blijkt vaak lastiger in driehoeksrelaties. De emoties vliegen snel de pan uit. Hulpverleners hebben zo steeds vaker te dealen met agressie. Een ervaren verpleegkundige vertelt hoe te handelen (D6654). In ieder geval niet door zoete broodjes te bakken.