In memoriam dr.K.Jacz.

– Op 7 juli jl. overleed dr.K.Jacz, oud-neurochirurg verbonden aan Ziekenhuis ‘De Weezenlanden’ te Zwolle.

Hij studeerde af op 23-jarige leeftijd aan de Comenius Universiteit in Bratislava (Slowakije). Al vroeg tijdens de studie bleek zijn voorkeur voor de chirurgie. Om zijn kennis van de menselijke anatomie te vergroten werkte hij tijdens zijn medicijnenstudie als assistent bij de gerechtelijke ontleedkunde. Na zijn specialisatie tot algemeen chirurg ging hij verder de richting van kinderheelkunde volgen. De ontmoeting met prof.dr. Zucha, zijn toekomstige leraar in de neurochirurgie, heeft zijn verdere loopbaan bepaald. Neurochirurgie werd zijn passie. Als jonge specialist verrichtte hij samen met andere collegae veel onderzoek naar onder meer de chemotherapeutische behandeling van glioblastomen waarover hij publiceerde en dat ook het onderwerp van zijn proefschrift werd. Na de dood van prof.Zucha werd hij tot hoofd van de neurochirurgische kliniek van Bratislava benoemd.

In 1967 moest hij wegens zijn overtuigingen het toenmalige communistische Tsjechoslowakije verlaten. Hij belandde in Zwolle, waar hij aan de zijde van dr.A.van der Zwann een nieuwe carrière begon. In het begin van de jaren zeventig werd hij lid van de neurochirurgische maatschap aldaar. Hij werkte veel en oefende zijn vak uit met een enorme toewijding, overtuiging en eerlijkheid. Hij werd gewaardeerd om zijn deskundigheid en handigheid en vond altijd tijd voor extra inspanningen. De patiënt stond voor hem centraal. Al zeer vroeg 's ochtends was hij op de afdeling en liep langs zijn patiënten, voordat hij aan zijn operatieprogramma van de dag begon. Door zijn speciale omgang met hen genoot hij hun vertrouwen en was hij bij hen geliefd, wat ook uit de ontelbare reacties tijdens zijn ziekte en na zijn overlijden bleek. Vaak was hij de laatste die de strijd om het leven van een zieke opgaf. Omdat hij zo veel van zijn werk hield, was het moeilijk om met pensioen te gaan.

Toen hij vorig jaar door een zeer maligne ziekte werd getroffen, vond hij toch de kracht om de ongelijke strijd aan te gaan. Helaas hebben wij al na een korte tijd machteloos moeten toezien hoe snel de ziekte de overhand kreeg. Veel te vroeg hebben wij afscheid moeten nemen van deze uitzonderlijke arts, een bijzonder mens en een zorgzame en lieve vader.