In de laatste dertig jaar is de psychiatrie sterk veranderd. Tot de jaren ‘70 van de vorige eeuw was het vak vooral beschouwelijk van aard, met een sterke dominantie van de psychoanalyse. Sinds de jaren ‘80 kwam in de psychiatrie wereldwijd het empirisch onderzoek op. De psychoanalyse werd verdrongen door de biologische psychiatrie en de cognitieve psychologie.
Een belangrijk keerpunt in de ontwikkeling van de psychiatrie was de introductie in 1980 van het Amerikaanse classificatiesysteem van psychiatrische stoornissen, de DSM-III.1 Voor het eerst werden voor alle stoornissen operationele criteria gegeven, waardoor systematische classificatie mogelijk werd. Het systeem werd in Nederland opvallend snel omarmd. Wat voor kritiek men ook mag hebben op het klinische gebruik van de DSM-classificatie, zonder systematische ordening van ziektebeelden is wetenschappelijke vooruitgang ondenkbaar.2
Vanaf de jaren ‘80 ging het aantal internationale wetenschappelijke publicaties vanuit Nederland geleidelijk stijgen, evenals het aantal dissertaties over psychiatrische onderwerpen. Deze…
Reacties