Je leest het vaak aan het eind van klinische-onderzoeksartikelen: ‘more research is needed’. Soms lijkt dat zelfs de belangrijkste conclusie van het artikel. Kan die dooddoener niet achterwege blijven?
‘Meer onderzoek is nodig’. Dat is enerzijds een goedbedoelde opmerking die onderzoekers gebruiken om een beetje bescheidenheid tentoon te spreiden (‘ons onderzoek heeft beperkingen’) en voor te sorteren op logisch vervolgonderzoek. Anderzijds is het vaak een loze en niet-gespecificeerde kreet, die de lezer het bos in stuurt. Als een artikel geen kennis toevoegt waar je als lezer iets mee kan, dan zou je – heel flauw – kunnen reageren met de opmerking ‘Wel, als dat uw conclusie is, waarom schrijft u dit stuk dan?’.
Toch is dat niet zo flauw als het lijkt, omdat auteurs van artikelen die eindigen met ‘meer onderzoek is nodig’, bijna altijd veel nuttigere conclusies kunnen trekken. Dat ze dat niet doen is doorgaans geen opzet, maar het gevolg van mispercepties over kennisontwikkeling en de rol die individuele onderzoeken – waaronder hun onderzoek – daarin spelen. Wij betogen dat schrijvers van artikelen ons altijd een synthese…
Reacties