Betrokkenheid van huisartsen bij klinisch wetenschappelijk geneesmiddelenonderzoek is van belang omdat zij een bijdrage kunnen leveren aan de kennis van de effectiviteit en de bijwerkingen van geneesmiddelen. Resultaten van wetenschappelijk onderzoek uit (poli)klinische setting worden vaak geëxtrapoleerd naar patiëntengroepen bij de huisarts, waarbij het de vraag is of deze groepen en de onderzoeksgroepen voldoende vergelijkbaar zijn.1 Onderzoek in de huisartspraktijk zelf kan de gegevens uit de specialistisch-klinische setting aanvullen.2
Op de methodologische kwaliteit, de onafhankelijkheid in uitvoering en de interpretatie van de resultaten van huisartsgeneeskundig onderzoek dient toezicht te worden gehouden. Het is voorts essentieel dat de betrokken proefpersonen geen schade oplopen.34
Het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) en de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV) ontvangen signalen dat huisartsen regelmatig verzocht wordt deel te nemen aan onderzoek dat niet of in onvoldoende mate medisch-ethisch en methodologisch is getoetst. Om deze redenen is samen met de Koninklijke Nederlandse Maatschappij…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties