Martin van den Berg is hoogleraar Toxicologie bij de Faculteit Diergeneeskunde/het Institute for Risk Assessment Sciences van de Universiteit Utrecht.
Elders in deze uitgave vindt u zijn perspectief (D2339, blz. 8) over de (on)veiligheid van rubbergranulaatkorrels op kunstgrasvelden.
Wat wilde u vroeger worden?
‘Ik wilde bioloog worden, vooral om veldstudies te doen.’
Wat is de grootste vergissing in uw carrière geweest?
‘Ik heb te veel onnodige tijd besteed aan bureaucratie en management. Daarvan heb ik het belang overschat, terwijl ik de negatieve invloed op wetenschappelijke output heb onderschat.’
Wat was de beste stap in uw carrière?
‘Oorspronkelijk gaf ik les in het voortgezet onderwijs. Dat wilde ik niet mijn hele leven blijven doen en daarom ben ik met een promotieonderzoek in de toxicologie gestart.’
Wat heeft u ertoe bewogen een artikel bij het NTvG in te dienen?
‘Vooral de maatschappelijke onrust die is ontstaan over rubbergranulaat op voetbalvelden, maar ook de wetenschappelijke starheid van regelgevende instanties om vooral geen beperkende maatregelen te hoeven toepassen. Bij dit onderwerp heb ik sterk de indruk dat het voorzorgsprincipe van bescherming van kinderen ondergeschikt is gemaakt aan economische belangen.’
Reacties