Samenvatting
Doel
Vaststellen hoe en waar in een bosbouwgebied in Zuid-Vietnam de diagnose ‘malaria’ werd gesteld en hoe de ziekte werd behandeld.
Opzet
Descriptief. Plaats. Hieu Liem, provincie Dong Nai, Vietnam. Methode. Van overheidswege waren een ziekenhuis en gezondheidsposten aanwezig waar de diagnostiek en therapie van malaria gratis waren. Daarnaast bestonden vier privé-praktijken waar voor de therapie moest worden betaald. In het bosgebied en daarbuiten werd een bevolkingsponderzoek verricht waarbij het bloed werd onderzocht en gekeken werd naar miltvergroting.
Resultaten
De privé-praktijken werden het frequentst bezocht en hier werd de diagnose ‘malaria’ het vaakst gesteld. In het bosgebied bleek 7,5 van de bevolking parasieten te dragen, buiten het bosgebied, 1,8. Geen van de personen met parasitemie had een vergrote milt. Splenomegalie werd gevonden bij 2,9 van de bevolking, 6,7 in en 0,9 buiten het bosgebied.
Conclusie
Recente veranderingen in de gezondheidszorg in Vietnam hebben geleid tot liberalisatie van de mogelijkheden tot malariabehandeling en mogelijk daardoor ook de bestrijding ervan. De beschikbaarheid en het ruime gebruik van effectieve geneesmiddelen zoals artesunaat en mefloquine hebben waarschijnlijk mede (ernstige) malaria teruggedrongen, maar men dient beducht te zijn voor ontwikkeling van resistentie tegen deze middelen. Controle op geneesmiddelendistributie en voorschrijfbeleid zijn dringend noodzakelijk.
Reacties