Samenvatting
- Er bestaat onder artsen veel weerstand tegen het voorschrijven van loperamide bij patiënten met acute infectieuze reizigersdiarree of ‘community-acquired’ diarree vanwege angst voor mogelijke nadelige effecten.
- Grote gerandomiseerde onderzoeken met loperamide als toevoeging op antibioticabehandeling of als monotherapie laten geen negatieve, maar juist positieve effecten zien.
- Internationale richtlijnen geven steeds meer ruimte voor behandeling met loperamide bij patiënten met infectieuze diarree, zonder dysenterie.
- Bij patiënten met dysenterie lijkt er geen reden te zijn om loperamide stelselmatig te mijden, maar is wel voorzichtigheid geboden.
- Bij immuuncompetente volwassenen met acute infectieuze reizigersdiarree of community-acquired diarree zonder ernstige comorbiditeit kan loperamide gebruikt worden als monotherapie of als toevoeging aan antibiotische behandeling. Hiermee kan zowel de frequentie van de diarree als de tijd tot verdwijnen van de diarree verminderd worden, zonder risico op ernstige complicaties.
Artikelinformatie
Aanvaard op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2015;159:A9132
Reacties