Als kersverse veertiger heb ik (1969), net als mijn generatiegenoten, opkomst en (ver)val van de popster Michael Jackson (1958-2009) redelijk bewust meegemaakt. Grappig te zien dat mijn dochter Lara (2002) nu eenzelfde mengeling van spanning en angst ervaart bij het aanschouwen van de legendarische videoclip behorend bij het nummer ‘Thriller’, met dansende zombies, en, evenals ik indertijd, meteen begon met het oefenen van de moonwalk die Jackson destijds introduceerde. Het lijkt daarbij of de persoon vooruit loopt terwijl deze in werkelijkheid achteruit beweegt. Ook na zijn voortijdig overlijden enkele maanden geleden gaat de mythevorming door, dit keer veroorzaakt door een…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A1398
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties