Samenvatting
Achtergrond
Wekedelenzwellingen komen relatief weinig voor bij kinderen en zijn meestal goedaardig. Bij volwassenen komt 1% van de maligniteiten voort uit de weke delen, bij kinderen is dit 8%. Het onderscheid tussen benigne en maligne wekedelentumoren valt op basis van de anamnese en het lichamelijk onderzoek niet goed te maken.
Casus
Een 15-jarig meisje had een zwelling in het linker bovenbeen, zonder alarmsymptomen. De huisarts vermoedde een benigne afwijking en vroeg haar terug te komen als de zwelling groter werd. Bij excisie 5 maanden later bleek patiënte een granulaire-celtumor te hebben. Een 12-jarige jongen kwam bij de huisarts met een sinds 5 jaar bestaande zwelling van de laterale malleolus, die was ontstaan na een stoot tegen een deur. Hij werd doorgestuurd naar de polikliniek Chirurgie, waar na excisie sprake bleek van dermatofibrosarcoma protuberans.
Conclusie
Bij een niet-eenduidige diagnose, mogelijke toename van de zwelling, verontrustend lichamelijk onderzoek of ongebruikelijk langzaam herstel na trauma is waakzaamheid geboden. Beeldvormend onderzoek of zelfs excisie met histopathologisch onderzoek is dan nodig om de juiste diagnose te stellen.
Reacties