Dames en Heren,
Bij een jong kind met een liesbreuk is het risico op beklemming veel groter dan bij een volwassene. Door een kind met een liesbreuk vroegtijdig te verwijzen voor een electieve breukzakresectie kan men voorkomen dat de liesbreuk beklemd raakt en niet meer te reponeren is. De richtlijnen hierover laten geen ruimte voor twijfel, maar blijken in de praktijk niet altijd te worden gevolgd. Het doel van dit artikel is het belang van vroegtijdige verwijzing te illustreren aan de hand van een drietal patiënten en cijfers uit de klinische praktijk.
Toets voor nascholing (verlopen)
Aan dit leerartikel was een toets gekoppeld waarmee je nascholingspunten kon verdienen.
Patiënt A, een meisje van 7 maanden, werd naar de Spoedeisende Hulp van een derdelijnsziekenhuis gebracht vanwege huilen en braken en een niet te reponeren zwelling in de rechter lies die 3 uur eerder was ontstaan.
Patiënte was à terme geboren. Sindsdien had zij een liesbreuk die altijd goed te reponeren was. Vanwege deze liesbreuk waren ouders met patiënte bij de huisarts en een kinderarts in een tweedelijnsziekenhuis geweest. De kinderarts had geadviseerd om patiënte pas te laten behandelen wanneer zij 1 jaar oud was.
Op de Spoedeisende Hulp van het derdelijnsziekenhuis vonden wij een verharde zwelling die pijnlijk was bij aanraking. Wij reponeerden de liesbreuk onder adequate pijnstilling en meldden patiënte aan voor een breukzakresectie. De operatie verliep ongecompliceerd.
Patiënt B, een jongen van 3 maanden oud, kwam op de Spoedeisende Hulp van een tweedelijnsziekenhuis vanwege een zwelling in de rechter lies. De zwelling was al sinds…
Reacties