Leo van Bergen is geboren in Venlo in 1959. Na zijn studie geschiedenis verdiepte hij zich in de medische geschiedenis van de moderne tijd, met als specialisme de relatie tussen oorlog en (tropische) geneeskunde. Lange tijd werkte hij als medisch historicus aan het VUmc, en na het opheffen van dit vakgebied schrijft hij in opdracht. Onlangs schreef hij een boek over militaire geneeskunde in Nederland vanaf Napoleon tot en met de dekolonisatieoorlog. Hij is verder secretaris van de NVMP-Gezondheidszorg en Vredesvraagstukken en redacteur van Medicine, Conflict and Survival .
Wat wilde u vroeger worden?
‘Als kind had ik nooit dat soort wensen. Ik handbalde, maar daar kun je je brood niet mee verdienen. Ik heb een tijd getwijfeld tussen geschiedenis en muziek. Ik speel dwarsfluit en heb ook gecomponeerd, onder meer voor mijn eigen kwintet (fluit, cello, viool, hobo en basgitaar), maar muziek is nu puur hobby.’
Welke levende arts bewondert u het meest en waarom?
‘Ik ben niet zo van het bewonderen. Helden heb ik daarom ook nooit gehad, afgezien van de stripfiguren van de Marvel-comics of musici zoals Beethoven, Messiaen, Captain Beefheart of Peter Hammill. Er is mij weleens gezegd dat ik zelfs Gandhi in een monster zou kunnen veranderen als ik een biografie over hem zou schrijven...’
Wat is de grootste vergissing in uw carrière geweest?
‘Geschiedenis studeren was zowel de grootste vergissing als de beste stap in mijn carrière.’
Wat zou u doen als u
…Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties