Samenvatting
Bij de behandeling van femurschachtfracturen bij kinderen spelen de leeftijd, de anatomie van de groeischijven, de vascularisatie van de femurkop en de opnameduur een belangrijke rol.
De mate waarin een standsafwijking na een femurschachtfractuur door de groei gecorrigeerd wordt, hangt af van de grootte, de locatie en het soort afwijking en van de restgroei van het kind.
Bij kinderen tot 4 jaar geeft behandeling met tractie gevolgd door gipsimmobilisatie vrijwel altijd een goed resultaat.
Kinderen tot 12 jaar worden bij voorkeur behandeld met elastische intramedullaire pennen, eventueel in combinatie met een gipsbroek. In specifieke gevallen kan gekozen worden voor een plaatosteosynthese of een externe fixateur.
Kinderen ouder dan 12 jaar zijn vaak te zwaar voor een behandeling met elastische pennen. Vanwege de nog open groeischijf van de trochanter major, de vascularisatie van de femurkop en de diameter van het femur, is een standaardfemurpen voor volwassen niet altijd geschikt. Recent is een kleinere pen voor adolescenten ontwikkeld die momenteel wordt getest.
Reacties