Laparoscopische liesbreukchirurgie

- After the introduction of laparoscopic operations for repair of inguinal hernias, circa 1990, randomized comparative studies showed that this method causes less postoperative pain and requires a shorter recovery period than conventional operations. The duration of follow-up is still too short for comparison of proportions of recurrences. The costs of laparoscopic interventions are higher for the hospital (among other things because of the use of disposable instruments) and lower for society (because of shorter absenteeism). Implementation of the intervention by allotment of a higher fee to hospitals has not been done, because meanwhile a third method - conventional surgery with implantation of a prosthetic mesh in ambulatory surgery - has become possible. A meta-analysis based on European registration of all treated patients will once more have to demonstrate what method of treatment is to be preferred.

Een liesbreuk is een uitstulping van peritoneum door een zwakke plek in de buikwand die is gelokaliseerd in het liesgebied. In Nederland ondergaan ruim 25.000 personen per jaar een liesbreukhersteloperatie, waarmee deze operatie de meest verrichte heelkundige ingreep is (bron: SIG Zorginformatie, Utrecht).

Van het breuken snijden in de Middeleeuwen ontwikkelde de behandeling zich tot het reponeren van de buikinhoud en het sluiten van het buikwanddefect met een buikwandversteviging of plastiek. Een plastiek is een vormverandering aan het lichaam door het plaatsen of inbrengen van levend weefsel of dood materiaal om defecten te herstellen. Een van de bekendste herstelmethoden is een musculo-aponeurotische plastiek volgens Bassini.1 De spier- en fascielagen van de buikwand worden zodanig geplooid over het defect dat hiermee een afsluiting en versteviging wordt bereikt. Verschillende van dergelijke plastieken worden met eigennamen geduid, zoals de plastiek volgens McVay, Hackenbruch of Schouldice. Bij andere herstelmethoden gebruikt men prothetisch materiaal…

Artikelinformatie

Aanvaard op

12 oktober 1999

7 januari 2000

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:9-2

Auteursinformatie

St. Antonius Ziekenhuis, afd. Heelkunde, Postbus 2500, 3430 EM Nieuwegein.

Dr.P.M.N.Y.H.Go, chirurg (tevens: Academisch Ziekenhuis, Onderzoeksgroep van het bureau van de Raad van Bestuur, Maastricht); mw.dr.C.D.Dirksen, gezondheidswetenschapper.

Contact dr.P.M.N.Y.H.Go