Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Langdurig gebruik van antidepressiva in Nederland in 1991-2001: prevalentie, incidentie en risico-indicatoren

Onderzoek
W.E.E. Meijer
E.R. Heerdink
H.G.M. Leufkens
R.M.C. Herings
A.C.G. Egberts
W.A. Nolen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:708-11
Abstract
Abstract
Sluiten
Long-term use of antidepressants in the Netherlands in 1991-2001: prevalence, incidence and risk indicators

To determine the prevalence, incidence and average duration of use of selective serotonin-reuptake inhibitors (SSRIs) and tricyclic antidepressants (TCAs) in the Netherlands in 1992-2001, as well as the incidence of prolonged SSRI use and the possible determinants thereof in the years 1991-1997.

Design

Descriptive.

Method

On the basis of pharmacy data in the PHARMO-database on approximately 850,000 patients, a calculation of the prevalence (number of users of an antidepressant per 1000 persons on an arbitrary day) and the incidence (number of new users per 1000 persons per year) was made for each year. Prolonged use was defined as the uninterrupted use of an antidepressant during at least 12 months. The relative risk for prolonged use was calculated and corrected for possible determinants with the aid of Poisson and Cox regression analysis.

Results

Both the prevalence (2.2 to 17.1 per 1000 persons) and the incidence (3.7 to 14.5 per 1000 persons per year) of the use of SSRIs increased in the period 1992-2001 while the use of TCAs remained stable. An increasing number of the 9857 SSRI-users who were included in the follow-up study became long-term users (n = 2909) during the treatment (a total of 30). Female gender, advanced age, prior use of benzodiazepines and treatment by a psychiatrist were associated with an increased risk of becoming a long-term user.

Conclusion

Both the prevalence and the incidence of the use of SSRIs increased during the 1990s. This can be explained by both the larger number of patients starting on an antidepressant and the longer continuation of the treatment. During the follow-up period, 30 of the patients became a long-term user at one time or another.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:708-11

Samenvatting

Doel

Het bepalen van de prevalentie, de incidentie en de gemiddelde duur van het gebruik van selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) en tricyclische antidepressiva (TCA’s) in Nederland gedurende 1992-2001, en van de incidentie van langdurig SSRI-gebruik en de mogelijke determinanten hiervoor over de jaren 1991-1997.

Opzet

Descriptief.

Methode

Op basis van de apotheekgegevens in de PHARMO-database over ongeveer 850.000 patiënten vond voor elk jaar berekening plaats van de prevalentie (aantal gebruikers van een antidepressivum per 1000 personen op een willekeurig gekozen dag) en de incidentie (aantal nieuwe gebruikers per 1000 personen per jaar). Langdurig gebruik werd gedefinieerd als het aaneengesloten gebruik van een antidepressivum gedurende tenminste 12 maanden. Het relatief risico op langdurig gebruik werd berekend en gecorrigeerd voor mogelijke determinanten met behulp van Poisson- en Cox-regressieanalyse.

Resultaten

Zowel het prevalente gebruik (2,2 tot 17,1 per 1000 personen) als het incidente gebruik (3,7 tot 14,5 per 1000 personen per jaar) van SSRI’s steeg gedurende 1992-2001, terwijl het gebruik van TCA’s stabiel bleef. Er werden 9857 SSRI-gebruikers geïncludeerd in de vervolgstudie en steeds meer patiënten werden langetermijngebruiker (n = 2909) gedurende de behandeling (totaal 30). Vrouw zijn, een hogere leeftijd, voorafgaand benzodiazepinegebruik en behandeling door een psychiater gingen gepaard met een grotere kans om langetermijngebruiker te worden.

Conclusie

Zowel de prevalentie als de incidentie van SSRI’s steeg gedurende de jaren negentig van de afgelopen eeuw. Dit wordt verklaard door zowel een groter aantal patiënten dat begon met een antidepressivum, alsook door een langere voortzetting van de behandeling. Gedurende de follow-upperiode werd 30 van de patiënten op enig moment langetermijngebruiker.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:708-11

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:708-11
Vakgebied
Geneesmiddelen
GGZ
Auteursinformatie

Utrecht Institute for Pharmaceutical Sciences, afd. Farmaco-epidemiologie en Farmacotherapie, Postbus 80.082, 3508 TB Utrecht.

Mw.dr.W.E.E.Meijer (tevens: Kendle International, Utrecht), hr.dr.E.R.Heerdink, hr.prof.dr.H.G.M.Leufkens, hr.dr.R.M.C.Herings (tevens: PHARMO Institute for Drug Outcome Research, Utrecht) en hr.prof.dr.A.C.G.Egberts (tevens: Ziekenhuisapotheek Midden Brabant, TweeSteden Ziekenhuis en Elisabeth Ziekenhuis, Tilburg), farmaco-epidemiologen.

Universitair Medisch Centrum Groningen, afd. Psychiatrie, Groningen.

Hr.prof.dr.W.A.Nolen, psychiater.

Contact hr.dr.E.R.Heerdink (e.r.heerdink@pharm.uu.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties