Artsen zijn verplicht hun patiënten te informeren als een geneesmiddel off-label wordt voorgeschreven. De dagelijkse praktijk is echter weerbarstig en lang niet altijd is de scheidslijn tussen off-label en on-label duidelijk; dan is dus ook niet duidelijk wat precies van de voorschrijver verwacht wordt. Elders in het NTvG wordt een stappenplan gepresenteerd om hier verbetering in te brengen. Wat mogen we daarvan verwachten?
Wanneer een arts een geneesmiddel off-label voorschrijft, moet hij of zij daarvoor toestemming van de patiënt verkrijgen en deze vervolgens schriftelijk vastleggen in het patiëntendossier.1 Artsen die hier bewust of onbewust van afwijken, kunnen hiervoor veroordeeld worden.
Boete
Onlangs werd een boete van maar liefst € 150.000 – maximaal – in het vooruitzicht gesteld voor het off-label voorschrijven van chloroquine of hydroxychloroquine en ivermectine bij patiënten met covid-19.2 Natuurlijk is dit een bijzondere situatie, waarbij de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) getergd werd door een klein aantal voorschrijvers. Deze persisteerden in het off-label voorschrijven van deze geneesmiddelen voor de indicatie covid-19, in strijd met de behandeladviezen van het RIVM en de SWAB. Bovendien had een aantal van die voorschrijvers de landelijke media opgezocht en daarbij IGJ flink tegen de haren in gestreken. IGJ wil hen met deze hoge boete duidelijk een halt toeroepen. Maar een precedent is geschapen…
Reacties