Artsen vragen tijdens de diensturen steeds vaker CT-onderzoek aan. Onderzoekers concluderen nu dat de kwaliteit van het klinisch redeneren van artsen die CT-onderzoek aanvragen, achteruit is gegaan. Zij vergeleken differentiaaldiagnosen op het aanvraagformulier met de definitieve uitslagen na CT-onderzoek. Maar was dit wel de juiste manier om het klinisch redeneren te beoordelen?
Elders in het NTvG staan beknopt de inhoud weergegeven van een artikel met de titel ‘Did medical doctors who order abdominal CT scans during on-call hours truly become worse at clinical reasoning? Yes, they did’. 1,2 In dit artikel beantwoorden de auteurs de vraag of de kwaliteit van het klinisch redeneren van clinici achteruit is gegaan. Zij doen dat aan de hand van de differentiaaldiagnose (d.d.) op de radiologie-aanvraag, geschreven in de diensturen. Zij vergeleken de differentiaaldiagnosen op het aanvraagformulier met de definitieve diagnosen na CT-onderzoek. Voor elke correcte differentiaaldiagnose werd 1 punt gegeven, en 0 punten als deze incorrect was. De score werd vervolgens berekend als een percentage. Een voorbeeld hiervan is de aanvraag waarop als d.d. geruptureerd aneurysma van de aorta abdominalis, nefrolithiasis en cholelithiasis staat en waarbij de CT-diagnose nefrolithiasis is; de score is dan 0,33%. Op basis van het verloop van deze scores concluderen de auteurs…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties