Klinische relevantie van wervelfracturen

- Existing vertebral fractures are often missed because they are clinically difficult to diagnose, because recognition of the fractures on radiological images is difficult or because the clinical relevance of the diagnosis of vertebral fractures may be underestimated by the treating physician. There is every reason to focus on the diagnosis and treatment of vertebral fractures: they are strong predictors of new vertebral and nonvertebral fractures, they are associated with significant morbidity, and, particularly importantly, effective anti-osteoporotic drugs are available. In the diagnostic work-up, vertebral morphometry in combination with dual energy X-ray absorptiometry (DEXA) can be valuable. The disadvantage of the poorer image quality, particularly in the higher thoracic region, is amply compensated for by the efficiency and diagnostic convenience to the patients and reduced exposure to radiation.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:917-9

Zie ook de artikelen op bl. 938 en 944.

Osteoporose is een aandoening die veel voorkomt bij ouderen. Men schat de jaarlijkse incidentie in Nederland van klinische fracturen waarbij osteoporose een rol speelt op meer dan 67.000.1 Ook vanwege de vergrijzing van de bevolking neemt die incidentie toe. Osteoporotische fracturen gaan gepaard met een aanzienlijke morbiditeit en ook met een toegenomen mortaliteit.2 3 Medicamenten zoals bisfosfonaten, maar ook nieuwkomers zoals strontiumranelaat en parathormoon, zouden de incidentie van wervelfracturen kunnen halveren.4 In de richtlijnen van het Kwaliteitsinstituut voor de Gezondheidszorg CBO en het NHG wordt dan ook aanbevolen patiënten met een groot risico op fracturen te screenen en te behandelen.5

Van 2004 dateren de eerste Nederlandse gegevens die werden verzameld in een polikliniek voor fracturen.6 In een dergelijke polikliniek wordt diagnostiek verricht en zo nodig behandeling gestart of aangepast bij mensen met een verhoogde kans…