Klinisch hartfalen na behandeling met antracyclinederivaten: incidentie en risicofactoren onder 607 kinderen met kanker

To determine the early and late cumulative incidence of anthracycline-induced clinical heart failure (A-CHF) after anthracycline therapy in childhood and to identify associated risk factors.

Design

Retrospective study of the case records.

Patients and methods

Data were derived from the case histories of the 607 children who, according to the records of the Childhood Tumours Working Group, had been treated with anthracycline derivatives in the period from January 1st, 1976 to December 31st, 1995 in the Emma Children's Hospital of the Academic Medical Centre in Amsterdam. The cumulative incidence of clinical heart failure was calculated from these data by the Kaplan-Meier method and the risk factors for heart failure were determined by multivariate regression analysis.

Results

The clinical status up to at least December 31st, 1996 could be determined for 580 children. The cumulative incidence of A-CHF was 2.8, after a mean follow-up time of 6.3 years and a mean cumulative dose of anthracycline derivatives of 301 mg/m². A cumulative dose of anthracycline higher than 300 mg/m² was associated with an increased risk of A-CHF (relative risk: 11.8; 95 CI: 1.6-59.5) compared with a cumulative dose lower than 300 mg/m². The estimated risk of A-CHF increased with time after the start of anthracycline chemotherapy: from 2 after 2 years to 5 after 15 years.

Conclusion

Up to 5 of the children will develop A-CHF 15 years after treatment with anthracycline derivatives; patients treated with a cumulative dose higher than 300 mg/m² are at greatest risk for A-CHF.

Samenvatting

Doel

Bepalen van de vroege en late cumulatieve incidentie en van de risicofactoren van klinisch hartfalen na therapie met antracyclinederivaten in de kindertijd.

Opzet

Retrospectief statusonderzoek.

Patiënten en methoden

Gegevens werden verzameld uit de statussen van de 607 kinderen die volgens de registratie van de Werkgroep Kindertumoren waren behandeld met antracyclinederivaten in de periode 1 januari 1976-31 december 1995 in het Emma Kinderziekenhuis/Academisch Medisch Centrum te Amsterdam. Op grond daarvan werd de cumulatieve incidentie van klinisch hartfalen berekend met de Kaplan-Meier-methode en werden de risicofactoren voor hartfalen bepaald door multivariate regressieanalyse.

Resultaten

Van 580 kinderen kon de klinische status tot minimaal 31 december 1996 worden achterhaald. Na een gemiddelde follow-upduur van 6,3 jaar en bij een gemiddelde cumulatieve dosis antracyclinederivaten van 301 mg/m² was de cumulatieve incidentie van klinisch hartfalen 2,8. Een cumulatieve dosis hoger dan 300 mg/m² gaf een hoger risico op klinisch hartfalen dan een lagere dosis (relatief risico: 11,8; 95-BI: 1,6-59,5). Het risico op klinisch hartfalen nam toe met een langere vervolgduur: van 2 na 2 jaar tot 5 na 15 jaar.

Conclusie

Tot 5 van de kinderen zal 15 jaar na behandeling met antracyclinederivaten klinisch hartfalen krijgen. Patiënten behandeld met een cumulatieve dosis hoger dan 300 mg/m² hebben het grootste risico.