Klinisch denken en beslissen in de praktijk. Een oudere patiënte met duizeligheidsklachten en hoge bezinking

- A 77-year-old woman was admitted because of progressive vertigo, nausea and a dysarthric speech disorder. The patient's history of diabetes mellitus, hypertension and hypercholesterolaemia, and the finding of murmurs over peripheral arteries at physical examination led to a presumptive diagnosis of cerebellar ischaemia in the context of generalized atherosclerosis. However, the diagnosis was revised when bilateral cerebellar infarction was demonstrated radiologically, and a biopsy of a temporal artery revealed giant cell arteritis. Despite treatment with prednisone (60 mg daily) the patient's neurological condition deteriorated, and she succumbed several months later to pneumonia. The case illustrates the pitfalls in the diagnostic approach of elderly patients with multiple pathology and it also emphasizes that in an elderly person with high erythrocyte sedimentaton rate (> 100 mm in the first hour) temporal arteritis should be ruled out as soon as possible to prevent further neurological damage.

Opzet van dit artikel

- De ziektegeschiedenis wordt beschreven zoals die zich in de praktijk heeft voorgedaan. Ook het commentaar dat aan een ‘ervaren clinicus’ (die niet bij de patiënt was betrokken) werd gevraagd, is onveranderd weergegeven. Het gaat om de didactische waarde van de praktijksituatie.

ziektegeschiedenis

Patiënt A, een 77-jarige vrouw, werd naar het Centrum Eerste Hulp verwezen en vervolgens opgenomen wegens draaiduizeligheid, misselijkheid die gepaard ging met braakneigingen en moeizame spraak. Deze klachten, die zij in mindere mate ook enkele keren in de voorafgaande maanden had gehad, waren in de dagen vóór opname in ernst toegenomen. Patiënte was sinds 15 jaar bekend wegens diabetes mellitus type 2, hypertensie en hypercholesterolemie. Hoewel de diabetes matig was gereguleerd met insuline, was bij de laatste poliklinische controle vastgesteld dat er slechts geringe diabetische retinopathie bestond en geen aanwijzing voor nefropathie of neuropathie. De duizeligheidsklachten werden toen door de behandelend internist geweten…