Het schatten van de ernst van letsel werd reeds door de Egyptenaren toegepast.1 Hierin worden duidelijke adviezen gegeven voor het behandelen van – resp. het abstineren bij – bepaalde letsels, afhankelijk van de ernst en de mogelijkheden van die tijd. In de hedendaagse traumatologie wordt klinimetrie in toenemende mate toegepast voor:
– het meten van de (verstoring van) vitale functies (bijv. de ‘traumascore’, de ‘Glasgow coma scale’);
– het meten van de ernst van letsel (bijv. de ‘hospital trauma index’, de ‘abbreviated injury scale’, de Gauchoix-indeling voor gecompliceerde fracturen);
– indiceren van bepaalde vormen van behandeling (bijv. de ‘adult respiratory distress syndrome’-preventieschaal voor preventieve beademing);
– het schatten van de kans op een fatale afloop (bijv. de ‘injury severity score’, de Bull en Squire-tabel bij brandwonden);
– het meten van het uiteindelijke functionele resultaat (bijv. de ‘Glasgow outcome scale’, de ‘activities of daily living’-schaal).
Enkele van deze methoden worden…
Artikelinformatie
Reacties