Kleine kans op lymeborreliose na een tekenbeet op Ameland: onderzoek in een huisartsenpraktijk

Objective

To investigate the percentage of ticks infected with Borrelia burgdorferi on the Dutch North Sea island of Ameland, and the risk of developing Lyme disease following tick bite on the island.

Design

Prospective, observational.

Method

Ticks were collected from patients who visited a general practitioner and were tested for the DNA of B. burgdorferi. After 6 months the patients were interviewed by phone using a standardised questionnaire.

Results

From 2004-2006, 216 ticks were collected from 167 persons. Most ticks were removed within 24 hours. In 44 ticks (20.4) B. burgdorferi DNA was detected. Follow up information was available on 146 persons, 41 (28.1) of whom had been bitten by a Borrelia-positive tick. None of the persons developed a typical erythema migrans. From the 13 persons (9) reporting a non-specific redness of the skin (diameter less than 5 cm) at the site of the tick bite, 5 had been bitten by a positive tick and 8 by a negative tick. One patient bitten by a positive tick reported systemic symptoms related to Lyme borreliosis, namely fatigue, perspiration and joint ache, without local redness.

Conclusion

The probability of developing Lyme borreliosis was low even though a relatively large percentage of the ticks collected were positive for B. burgdorferi. This is probably connected to the fact that in the majority of cases the tick had been removed within 24 hours.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2022-6

Samenvatting

Doel

Onderzoeken van het percentage geïnfecteerde teken en de kans op het ontstaan van de ziekte van Lyme na een tekenbeet op Ameland.

Opzet

Prospectief observationeel.

Methode

Teken van patiënten die de huisartsenpraktijk te Ballum op Ameland bezochten, werden onderzocht op DNA van Borrelia burgdorferi. Na 6 maanden werden de patiënten aan de hand van een gestandaardiseerde vragenlijst geïnterviewd.

Resultaten

In de periode 2004-2006 werden 216 teken verzameld bij 167 personen. De meeste teken werden binnen 24 uur verwijderd. Bij 44 teken (20,4) werd DNA van B. burgdorferi aangetoond. Follow-up vond plaats bij 146 personen, van wie er 41 (28,1) waren gebeten door een teek die positief was voor B. burgdorferi. Bij geen van de patiënten ontstond erythema migrans. Er meldden 13 personen (9) een roodheid op de plaats van de tekenbeet, die niet voldeed aan de criteria voor erythema migrans. Van deze 13 personen waren er 5 gebeten door een positieve teek, 8 door een negatieve. Er rapporteerde 1 patiënt die gebeten was door een positieve teek systemische verschijnselen zonder lokale roodheid die zouden kunnen passen bij de ziekte van Lyme, namelijk vermoeidheid, zweten en gewrichtsklachten.

Conclusie

De kans op het krijgen van de ziekte van Lyme na een tekenbeet op Ameland is gering, ofschoon een relatief groot percentage van de teken geïnfecteerd is met B. burgdorferi. Dit hangt waarschijnlijk samen met het feit dat in de meeste gevallen de teek binnen 24 uur werd verwijderd.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:2022-6