En dan ineens is het zover: vandaag word ik bevorderd tot arts. Spannend, er kan nu eigenlijk niets meer misgaan maar toch ben ik zenuwachtig. Ik kijk om me heen en zie mijn mede-co’s. Gelukkig zijn zij net zo zenuwachtig als ik.
Een van de leden van de examencommissie leest de eed voor. Daarna leggen we een voor een de eed of de belofte af. De hamerslag volgt. Klaar, ik ben arts. Niet dat ik me anders voel dan een paar minuten geleden, maar toch is er met die hamerslag in een klap een heleboel veranderd.
Het afleggen van de…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B500
Reacties