Dames en Heren,
Kinderpalliatieve zorg is meer dan alleen terminale zorg. Het begint bij het stellen van een levensbedreigende of levensduurverkortende diagnose, onafhankelijk of curatie nog mogelijk is (figuur).1,2 Volgens de definitie van de Wereldgezondheidsorganisatie omvat kinderpalliatieve zorg het verbeteren van de kwaliteit van leven door het verlichten van fysieke symptomen én door psychosociale, emotionele en spirituele ondersteuning van kind én gezin.1,2,4 Om dit te kunnen bereiken is een proactieve, transmurale en multidisciplinaire benadering essentieel. Dit illustreren wij aan de hand van twee casussen.
Patiënt A, een 7-jarige jongen met spastische tetraplegie en aanvalsgewijs optredende dystonieën, kwam bij de kinderarts vanwege een luchtweginfectie. Om de hierbij toegenomen spasmen te doorbreken had hij continu midazolam intraveneus nodig. De kinderneuroloog begeleidde hem vanwege de tetraplegie, dystonie, slikstoornissen en het uitblijven van spraak. Wegens voedingsproblemen was eerder een gastrostomiesonde geplaatst. Cognitief waren er geen afwijkingen en hij bezocht de mytylschool. Communicatie…
Reacties