Samenvatting
Bij 3 kinderen, een meisje van 6 weken en 2 jongens van 8 en 3 maanden, werd juveniel xanthogranuloom vastgesteld, een zeldzame huidafwijking die vooral bij jonge kinderen voorkomt en behoort tot de niet-maligne, non-Langerhans-celhistiocytosen (klasse-II-histiocytosen). Macroscopisch uit deze aandoening zich als een scherp begrensde, vast-elastische, geelbruine en soms rozerode papel of nodulus, die vooral op gelaat of schedel is gelokaliseerd. De diagnose kan à vue gesteld worden, maar bij enige twijfel is histologisch onderzoek, inclusief immunohistochemische kleuringen, noodzakelijk. De prognose van juveniel xanthogranuloom is, in tegenstelling tot die van de systemische histiocytosen, goed: de huidafwijking gaat binnen 1-6 jaar spontaan in regressie. Naast cutane tumoren kunnen zich echter ook systemische manifestaties voordoen, waarbij het oog de meest voorkomende lokalisatie is. Ook houdt juveniel xanthogranuloom verband met neurofibromatose type I en juveniele chronische myeloïde leukemie. Deze zeldzame, maar potentieel levensbedreigende systemische manifestaties rechtvaardigen nauwkeurige follow-up.
Reacties