Samenvatting
Bij telefonische triage worden ernstige aandoeningen niet altijd gediagnosticeerd, soms met fatale afloop. Bij de juridische beoordeling van deze gevallen kijkt men naar organisatorische en procedurele aspecten van de triage. Vervolgens is er een medisch-inhoudelijke toetsing: had de centralist de urgentie goed moeten kunnen inschatten? Retrospectief onderzoek heeft laten zien dat telefonische triage patiënten met ernstige ziektebeelden, zoals acuut coronair syndroom of bacteriële meningitis, niet goed kan herkennen. Onderzoek naar de oorzaak en de preventie van diagnostische missers is nodig om te komen tot een bruikbaar kader voor de medisch-juridische beoordeling van vermeende diagnostische fouten.
Reacties