Juist ook voor patiënten met claudicatio intermittens geldt: de een is de ander niet

Klinische praktijk
Th.J.M.V. van Vroonhoven
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:1345-8

Zie ook de artikelen op bl. 1348, 1358 en 1360.

Dames en Heren,

Iedere arts kan de diagnose claudicatio intermittens stellen. De klachten van de patiënt zijn immers kenmerkend. Hij zal aangeven tijdens het lopen pijn of kramp in het been te krijgen. Klachten die weer verdwijnen bij stilstaan of gaan zitten. Hoewel per individu wisselend, is de afstand die de patiënt kan afleggen alvorens klachten te krijgen meestal vrij constant.

Ook de bevindingen bij het lichamelijk onderzoek laten er in het algemeen geen twijfel over bestaan dat wij met een perifere arteriële circulatiestoornis te doen hebben. De voet van het aangetaste been is kouder, de capillaire doorbloeding is verminderd en de arteriële pulsaties aan de enkel of in de lies ontbreken of zijn minder goed te voelen. Daarnaast kunnen er soms boven de arteriën met de stethoscoop stenosegeruisen te horen zijn.

Na het stellen van de diagnose claudicatio…

Auteursinformatie

St. Elisabeth Ziekenhuis, afd. Heelkunde, Postbus 90151, 5000 LC Tilburg.

Dr.Th.J.M.V.van Vroonhoven, chirurg.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties