Jonne Huber (1923-2019)

Jonne werd geboren op 3 maart 1923, hij was dus bijna 96 jaar. Ondanks hun broze gezondheid woonden hij en zijn vrouw Olga nog zelfstandig in hun molen in Moerkapelle. De laatste jaren zijn zij liefdevol omringd door hun kinderen en vrienden.

Na zijn studie geneeskunde in Groningen is Jonne daar eerst ook enige tijd huisarts geweest. Daarna was hij een aantal jaren als zendingsarts werkzaam in Indonesië, waarna hij in Groningen de opleiding tot patholoog heeft gevolgd. Later werkte Jonne in het VUMC in Amsterdam, waar ik Jonne voor het eerst heb ontmoet. Samen met Hans van der Harten was hij daar als kinderpatholoog werkzaam. Jonne was een innemende, erudiete man, die niet alleen een grote vakkennis had, maar ook veel talen vloeiend sprak. Hij was altijd warm en betrokken in zijn contact met ouders. Bij voorkeur had hij zowel vóór als na de obductie een gesprek met de getroffen ouders. Sommige ouders hebben zelfs levenslang contact met hem gehouden.

Na enkele jaren in Toronto volgde in 1978 zijn aanstelling bij het UMC Utrecht, eerst als lector, later als hoogleraar. Jonne is van grote betekenis geweest voor de wetenschappelijke onderbouwing van de wiegendoodproblematiek, zowel nationaal als internationaal.

In ons land moet zijn rol, naast die van Guus de Jonge, bij de sterke daling van het aantal kinderen dat jaarlijks aan wiegendood overlijdt, met eerbied worden genoemd. Ook internationaal was Jonne een autoriteit, samen met zijn Engelse vrienden John Emery en Bob Carpenter.

Op 28 februari is Jonne vanuit de Kloosterkerk te ’s Gravenhage begraven in Moerkapelle. Wij gedenken Jonne Huber met diep respect. Onze gedachten zijn ook bij zijn vrouw Olga en haar dierbaren.