Samenvatting
Johannes Jacobus van Loghem (1878-1968) combineerde in zijn veelzijdige loopbaan microbiologie, immunologie, genetica, epidemiologie en hygiëne. Hij was eerst hoogleraar Tropische Hygiëne, later Gezondheidsleer en Medische Politie. Hij ontdekte de rol van huisratten in de verspreiding van pest, wat in 1911 bijdroeg aan de bestrijding ervan op Java, toenmalig Nederlands-Indië. Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog was hij rector magnificus van de Universiteit van Amsterdam (UvA). Hij werd ontslagen wegens zijn anti-Duitse houding, maakte vanuit het kantoor van het Nederlandsch Tijdschrift voor Geneeskunde plannen voor de wederopbouw van de UvA na de bevrijding, en werd haar eerste naoorlogse rector magnificus. Meer dan 40 jaar verzorgde hij rubrieken voor het Tijdschrift en 2 keer trad hij een periode op als interim-redacteur-gerant.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:2729-31
Reacties