Jicht: de huidige visie op ontstaan, diagnostiek en therapie

Klinische praktijk
J.W.G. Jacobs
J.W.J. Bijlsma
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:187-91

Zie ook het artikel op bl. 177.

Jicht is een verzamelnaam voor aandoeningen die gekenmerkt worden door vorming en neerslag van natriumuraatkristallen. In de Angelsaksische literatuur wordt gesproken van ‘crystal deposition disease’. De oorzaak van jicht is gelegen in afwijkingen van de purine- en urinezuurstofwisseling. De frequentste manifestatie van jicht is jichtartritis (arthritis urica). Behalve gewrichten zijn vooral huid (tophi, cellulitis) en nieren (uraatnefropathie, uraatstenen) aangedaan. In dit artikel wordt vooral ingegaan op jichtartritis. Meestal is er geen onderliggende oorzaak voor de jicht en de verhoogde serumurinezuurconcentratie (hyperurikemie) aantoonbaar. In de Angelsaksische literatuur worden de categorieën ‘primair’, ‘secundair’ en ‘idiopathisch’ onderscheiden; aandoeningen worden geclassificeerd als ‘primaire jicht’ wanneer in het klinisch beeld gevolgen van uraatdepositie vooropstaan. In dit overzicht staat ‘primair’ voor ‘idiopathisch’, terwijl ‘secundair’ aangeeft dat de onderliggendeprovocerende oorzaak bekend is (tabel 1).1

Jichtartritis gaat vaak samen met aandoeningen zoals overgewicht, diabetes mellitus, hoge bloeddruk en hyperlipidemie…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Reumatologie, Postbus 85500, 3508 GA Utrecht.

Dr.J.W.G.Jacobs en prof.dr.J.W.J.Bijlsma, reumatologen.

Contact dr.J.W.G.Jacobs

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties