Samenvatting
Doel
Onderzoeken van veiligheid, haalbaarheid en effecten van fysieke training op vermoeidheid tijdens de behandeling van kanker volgens verschillende trainingsvoorschriften.
Opzet
Meta-analyse van gerandomiseerde gecontroleerde studies.
Methode
Een zoekopdracht werd uitgevoerd in CINAHL, Cochrane Library, Embase, Medline, Scopus en PEDro met de volgende termen: ‘cancer’, ‘adjuvant treatment, ‘exercise’ en ‘fatigue’. Studieresultaten werden samengevat met het gestandaardiseerd gemiddeld verschil (SMD).
Resultaten
Er werden 18 studies geïncludeerd (12 over borstkanker, 4 over prostaatkanker, 1 over multipel myeloom en 1 over acute myeloïde leukemie) met in totaal 1109 patiënten. Tijdens behandeling van borstkanker leidde zelfstandig trainen tot een kleine, niet significant afname van vermoeidheid (SMD: 0,10; 95%-BI: -0,25-0,45), terwijl gesuperviseerde aerobe training leidde tot een matige, significante afname van vermoeidheid van de trainingsgroep in vergelijking met de controlegroep (SMD: 0,30; 95%-BI: 0,09-0,51). Een subgroepanalyse van zelfstandig trainen (n = 65), gesuperviseerde aerobe training (n = 98) en gesuperviseerde krachttraining (n = 208) tijdens de behandeling van prostaatkanker toonde geen significant verschil aan tussen trainingsgroep en controlegroep. Therapietrouw varieerde van 39% (percentage deelnemers aan gesuperviseerde trainingsprogramma’s die tenminste 70% van alle trainingssessies volgden) tot 100% bij deelnemers die zelfstandig trainden. In meer dan de helft van de studies (12/18; 67%) werd aandacht besteed aan negatieve bijeffecten van fysieke training. Er werden in totaal 8 negatieve bijeffecten gemeld (0,72% van 1109).
Conclusie
Fysieke training tijdens behandeling van borst- en prostaatkanker lijkt haalbaar, en levert geen gezondheidsrisico’s op. Vooral aerobe training onder supervisie tijdens behandeling van borstkanker lijkt positieve effecten te hebben op vermoeidheid.
Reacties