Interventiemethoden om een verandering in de medische praktijkvoering te bewerkstelligen; wat is effectief?

Klinische praktijk
B. Sprij
A.F. Casparie
R. Grol
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1115-8

Inleiding

Het kan om verschillende redenen nodig zijn dat een verandering wordt aangebracht in de praktijkvoering van de arts ten einde de kwaliteit van de zorgverlening te verbeteren. Hiervan is sprake, wanneer nieuwe diagnostische of therapeutische ingrepen wel hun waarde hebben bewezen, maar nog niet door de betrokken arts worden gebruikt of wanneer reeds lang bestaande technieken ten onrechte gehandhaafd blijven. Eveneens is het de bedoeling dat richtlijnen zoals die voortvloeien uit de consensusbijeenkomsten van het Centraal Begeleidingsorgaan voor de Intercollegiale Toetsing of het standaardenbeleid van het Nederlands Huisartsen Genootschap in de dagelijkse praktijk worden toegepast.12 Daarnaast kan uit toetsing van het medisch handelen blijken, dat de geleverde zorg niet overeenstemt met de tevoren opgestelde maatstaven. Aanpassing van de praktijkuitoefening door de arts kan dan één van de mogelijkheden zijn om de kwaliteit van de zorgverlening te verbeteren. Diverse interventiemethoden zijn voorhanden om dergelijke veranderingen in de praktijkvoering…

Auteursinformatie

Erasmus Universiteit, faculteit der Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen, studierichting Beleid en Management Gezondheidszorg, Postbus 1738, 3000 DR Rotterdam.

B.Sprij; prof.dr.A.F.Casparie, internist.

Katholieke Universiteit, Instituut voor Huisartsgeneeskunde, Nijmegen.

Dr.R.Grol, psycholoog.

Contact B.Sprij

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties